ارزیابی شاخص های تجویز منطقی دارو در نسخ پزشکان استان کرمان در سال ۱۳۸۷

زمینه و هدف: بهسازی شیوه های مصرف دارو و گام نهادن به سوی جامعه ای با مصرف مناسب، بی خطر و کارآمد، محور اقدامات عملی و توصیه های سازمان بهداشت جهانی است. این مطالعه، روند تجویز دارو در استان کرمان را بررسی نموده است.   مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، اطلاعات نسخ مربوط به سال 1387، شامل نسخ 245 پزشک عمومی و 455 پزشک متخصص، استخراج و میانگین قیمت و تعداد اقلام هر نسخه، تعداد اقلام داروهای تزریقی، آنتی باکتریال و کورتیکواستروئید ارزیابی و روند تغییرات آن ها بر اساس سابقه کار، عمومی و یا متخصص بودن پزشک بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و پس آزمون توکی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: میانگین اقلام تجویزی پزشکان عمومی 49/0 ± 15/3 و متخصص 61/0 ± 85/2 (001/0= p ) بود. در نسخ 8/16% از بیماران مراجعه کننده به پزشکان عمومی داروی تزریقی، 7/17% کورتیکواستروئید و 9/51% آنتی بیوتیک تجویز شده بود. در نسخ بیماران مراجعه کننده به پزشکان متخصص 39% آنتی بیوتیک، 4/15% کورتیکواستروئید و 8/12% داروی تزریقی تجویز گردیده بود. اختلاف دو گروه از نظر میزان تجویز آنتی بیوتیک، داروهای تزریقی و کورتیکواستروئید معنی دار بود (به ترتیب 001/0= p ، 001/0= p و 016/0= p ). پزشکان عمومی با سابقه تر در نوشتن تعداد داروها در هر نسخه محتاط تر بودند (001/0= p )، اما قیمت نسخ آن ها در مقایسه با پزشکان جوان تر بیشتر بود (001/0= p ).   نتیجه گیری: علی رغم فرآیندهای آموزشی موجود در زمینه تجویز منطقی دارو، شاخص های نسخه نویسی پزشکان با معیارهای جهانی فاصله داشته و ضروری است بر کیفیت و کمّیت برنامه های آموزشی افزوده شود. همچنین با اعمال مدیریت کارآمد و نظارت مداوم بر الگوی تجویز دارو می توان شاخص های تجویز منطقی دارو را پایش و کنترل نمود.   واژه های کلیدی: تجویز منطقی دارو، الگوی نسخه نویسی، پزشک عمومی، پزشک متخصص